காணாமற் போன செம்மறிகள்

நாளை வெள்ளி - மதிய இடைவேளைப் பூசைக்கான ஏற்பாடுகளை அறை எண் 16 மாணவர்கள் பொறுப்பெடுத்திருக்கிறார்கள். 'காணாமற்போன செம்மறி' பற்றிய உவமையை நடித்துக் காட்டப் போகிறார்களாம். 

நூறு செம்மறிகளைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவது போல நான்கு செம்மறிகள் மட்டும் வருவார்களாம். தங்களுக்கு உரையாடல்களெல்லாம் தயார் செய்து வைத்திருக்கிறார்கள். நடித்தும் காட்டினார்கள். அவர்கள் உண்மையில் என்னை நாடியது முகமூடிகள் செய்வதற்காக. இடைவேளைகளின் போது கிடைத்த நேரத்தில் காகிதத்தில் ஒருவர் முகத்திற்களவாக வரைந்து பிடித்துப் பார்த்தோம். பிறகு அவர்களே அட்டையில் வரைந்து கொடுத்தார்கள். அட்டை மொத்தமாக இருந்தது. வெட்டிக் கொடுத்தேன். 

இங்கு என் யோசனை என்று எதுவும் இல்லை. உதவி மட்டும்தான் நான். நாடா வேண்டாம்; சுற்றிலும் தலைக்கு மேலாகவும் பட்டி போல் அட்டையை வெட்டி ஒட்டினால் தொப்பி மாட்டுவது போல மாட்டலாம் என்றார்கள். நேற்று மதிய இடைவேளையில் பார்த்தால் அறையில் ஒழிந்து உட்கார்ந்து பஞ்சு ஒட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள். :-) என்னைக் கண்டதும் ஒருவர் தலையில் மாட்டி "மே..." என்றார். ;))

நாளை நான் பாடசாலையில் இருக்க மாட்டேன். நாற்பது மாணவர்களை அழைத்துக் கொண்டு Art Gallery போகிறோம். என்னால் சின்னவர்களின் நடிப்பு பார்க்கக் கிடைக்காது. ;(

இந்தப் படங்கள் அனைத்தும் சின்னவர்கள் எடுத்துக் கொடுத்தவை. நாளை மதியம் வரை யாருக்கும் தெரியக் கூடாதாம். நீங்களும் ஷுஷ்! ;)
நியூசிலாந்தில் காணாமற் போய் ஏழு வருடங்களின் பின்பு கண்டுபிடிக்கப்பட்ட செம்மறி ஒன்றின் கதை இங்கு இருக்கிறது. விரும்பினால் படித்துப் பாருங்கள். கதையின் முடிவு இங்கே.