பவன‌ அமுக்கம்!

என் குஜராத்தி சம்பந்தி, 2017 நத்தாரை முன்னிட்ட‌ அவர்களது மகளிர் சங்கத்தினரின் மதியபோசனத்திற்கு அழைத்திருந்தார். இவர்கள் மத்தியில் இருக்கையில் எனக்கு உள்ள‌ பெரும் பிரச்சினை மொழி. அறிமுகமில்லாதோர் என் தோல் நிறம் கண்டு தம்மவர் என்று எண்ணி அன்பாக‌ உரையாட வருகையில்... நான், 'ஙே!!'

ஆனால் சொற்களைப் புரிந்து கொள்ள‌ என் சிங்களப் புலமை ;‍) உதவுகிறது என்பதை இங்கு பெருமையாகக் கூறிக் கொள்ள‌ விரும்புகிறேன். சோளக் கதிரைக் கையில் வாங்காமல் பரிமாறியவருக்கு ஒருவர் சொன்ன காரணத்தை, அவருக்கு கடிப்பதில் பிரச்சினை என்பதைச் சுலபமாகப் புரிந்துகொண்டேன். பல்லுக்கு சிங்களத்திலும் 'தத்' என்பார்கள்.

அந்த‌ மகளிர் சங்கத் தலைவியின் பெயர் புஸ்பாவாம். ஆனால் யாரும் சரியாக‌ உச்சரிப்பது கிடையாது என்றார். சிலர் புஷ்பா என்பார்களாம், திருத்திச் சொல்லிக் காட்டினால் Bushba என்பார்களாம் என்று தன்னை அறிமுகப்படுத்துகையில் குறிப்பிட்டார்.

பிறகு ஒருவர் எங்களை மகிழ்விக்க‌ பாடுவதற்காக‌ எழுந்தார். அவர் இந்த‌ புஸ்பாவின் கதையை மீள‌ நினைவுபடுத்தி அதற்கேற்ப‌ ஓர் இந்திப் பாடலைப் பாடினார். எனக்கும் அந்தப் பாடலின் சில‌ வரிகள் ஏற்கனவே அறிமுகமாக‌ இருந்தது. 'சாவன் கா மஹினா, பவனு கரே சோரு...' என்று ஆரம்பிக்கும் அந்தப் பாடல்.

பாட‌லைக் கேட்ட‌ தருணம் சட்டென்று நினைவுக்கு வந்தது இலங்கை ஒலிபரப்புக் கூட்டுத்தாபனத்தின் 'அசலும் நகலும்' பாடல் நிகழ்ச்சி. அட‌! தமிழில், 'பவனம்' என்றால் காற்று. 'சந்தனத்தில் நல்ல‌ வாசம் எடுத்து என்னைத் தழுவிக்கொண்டோடுது தென்னங்காத்து!' இரண்டு பாடல்களையும் இங்கே சேமிக்கிறேன்.

இன்றிரவு இங்கு தென்னங்காத்து இல்லை; பேய்க்காற்று. மழையில் நனைந்து நனைந்து குப்பைத் தொட்டியைத் தெருவில் வைத்து, திரும்ப‌ எடுத்து வந்தார் க்றிஸ்.

முயல்கள் நேற்று முழுவதும் கூட்டினுள் அடைந்து கிடந்தார்கள். அவர்களைக் கவனித்ததும் மழையில் நனைந்தபடியே.'

சிறிய‌ சத்தம் கேட்டாலே உறக்கம் கெடும் எனக்கு, தூக்கமே பிடிக்கவில்லை. அந்தக் கோபத்தில் ;‍) பிறந்தது இந்த‌ இடுகை.