ஒரு ஃப்ரீஸர், ஒரு மோட்டார், ஒரு ஸ்கூட்டர்,

2000

இங்கு வந்த புதிது, இமா குடும்பத்தார் வாழ்க்கையில் முதல் முறையாக ஒரு வாடகை வீட்டிற்குள் நுழைந்தோம். என் கையில் வேலைக்கான அனுமதி இல்லை. எல்லாமே புதிதாக வாங்கிக் கொள்ள இயலாத நிலை. தொலைக்காட்சிப் பெட்டி மட்டும் புதிதாக வாங்கினோம். குளிர்சாதனப்பெட்டி இல்லாமல் சில மாதங்கள் கடத்தியாயிற்று. பிறகு சில மாதங்கள் இன்னொருவர் பயன்படுத்தியதொன்றை வாங்கி வைத்திருந்தோம்.

2001

அது அடிக்கடி வெள்ளமெடுக்க ஆரம்பித்தது. இரவு வேளைகளில் கடமுடாவென்று சப்தம் வேறு போடும். வருட நடுப்பகுதியில், தவணைமுறையில் புதிதாக ஒன்று வாங்கிக் கொண்டோம்.

பிறகு... எல்லாம் நலமே.

2011

மேல் கதவை அடைத்தால் கீழ்க் கதவு திறந்துகொண்டது. அழுத்திச் சாத்தாவிட்டால் மேல்க் கதவு மூடிக் கொள்ளாது. வேலையால் வீடு வந்தால் சுத்தம் செய்யும் வேலை இருக்கும். கதவுகளில் குறிப்பு எழுதி ஒட்டினேன். ;) பிறகு எல்லோரும் கவனமாக இருந்ததில் பிரச்சினை எதுவும் தெரியவில்லை.

2012

6 வாரங்கள் முன்பாக க்றிஸ் முணுமுணுக்க ஆரம்பித்தார். வாங்கிவரும் காய்கறிகளை நான் நேரத்துக்குப் பயன்படுத்தாமல் வீணாகக் கெட்டுப் போக வைக்கிறேனாம். ;) "ஃப்ரிஜ் கிழவியாகீட்டுது," நான் சொன்னதைக் காதில் போட்டுக்கொள்ளவில்லை. எல்லாம் எடுத்து எறிந்து புதிதாக வாங்கி வைக்க... மீண்டும் கெட்டுப் போயிற்று. தக்காளி, மிளகாய் எல்லாம் ஃப்ரீஸரில் வைத்தது போல கட்டியாக ஆகிற்று.

வெப்பமானியை அளவு மாற்றிவைத்தாலும் பயனில்லை.

காய்கறி எல்லாம் மேசையில் கூடையில் வைக்க ஆரம்பித்தோம். பாதியளவு குளிர் சாதனப் பெட்டிதான் பயன்பாட்டில் இருந்தது. தேனீருக்கு பாலை எடுத்துக் கவிழ்த்தால் 2 L போத்தலிலிருந்து ஒரு சொட்டும் விழவில்லை, அப்படிக் கட்டியாகி இருந்தது. முட்டை கல்லாக, sauce கூட அப்படி. ;)

சத்தம் பெரிதாக வர ஆரம்பித்தது. புதிது வாங்கலாம் என்ற முடிவுக்கு வந்தோம். பேச்சுக் கொடுத்த கடைக்காரர் போய்ப் பின் பக்கம் ஏதாவது விழுந்திருக்கிறதா என்று பாருங்கள் என்றார். பார்த்தோம் எதுவும் இல்லை.

வார இறுதியில் திரும்பவும் புதிது தேடும் படலம் புறப்படுவதாக இருக்க... நேற்று இரவு மூத்தவர் வந்தார். அவர் வீட்டில் யாருமில்லையாம். எல்லோரும் விடுமுறைக்குப் போய்விட்டார்கள். இப்படியான நாட்களில் தனியொருவருக்கு என்று சமைக்காமல் எங்கள் வீட்டுக்கு வரச் சொல்லியிருக்கிறேன்; எங்களோடும் பொழுதைக் கழித்ததாகுமே. வந்தார்; "அது என்ன சத்தம்?" என்றார். தன் மோட்டார்பைக் அங்கிகளைக் களைந்து வைத்துவிட்டு வந்து குளிர்சாதனப் பெட்டியைத் திறந்து பார்த்தார். நான் திடீர் தோசைக்குக் கரைத்துக்கொண்டு இருந்தேன்.

"குளிர் காற்று மேலே எழும்பி வரவில்லை. fan பிரச்சினை கொடுக்கிறதோ!" என்றார். தந்தையும் மகனும் பேசிக்கொண்டே எல்லா உணவுப் பொருட்களையும் வெளியே பரப்பினார்கள். புதிது வாங்குவதென்று முடிவு செய்தாயிற்று; இனி உடைந்தால் என்னவென்று எப்படியோ அதன் உட்பக்கம் திறந்து பார்த்தார்கள்.
 

நினைத்தது போலவே fan வேலை செய்யவில்லை.

இந்த நடுக் குழிக்குள்தான் fan இருந்தது.

மகன் எப்பொழுதும் தனக்கெனத் தனியாக வேலைக்கான உபகரணங்கள் எல்லாம் வைத்திருப்பார். எல்லாமே அவர் வீட்டில் இருந்தன. "டெஸ்டர் இல்லையே!" என்றார். பிறகு "பெரிய torch எங்கே?" என்றார். அது charge இல்லாமல் இருக்க, சின்னவரது மொப்பெட் பாட்டரியில் பிடித்துச் சோதித்தார்கள்.

வேலை செய்தது. ஏங்கோ இணைப்பு தொடர்பு விட்டிருக்க வேண்டும் போல. மீண்டும் பொருத்திப் பூட்டிவிட, அமைதியாக அழகாக வேலை செய்கிறது எங்கள் குளிர்சாதனப் பெட்டி. ;)

ஐந்து வருட உத்தரவாதத்தோடு வந்தது பத்து வருடம் தாண்டியும் புது மெருகோடு ஓய்வில்லாமல் உழைக்கிறது.

இன்னும் எவ்வளவு காலம் வரும் என்பது தெரியாது. இருவருமாக எதையாவது செய்து ஒரு வருடமாவது ஓட்டி விடுவார்கள் என்று தோன்றுகிறது. ;)))