குட்டிப் பையனும் பென்சில் ஹோல்டரும்

இவை பாடசாலையில் என் மாணவர்கள் செய்தவற்றில் சில.

பிரதி செவ்வாயும் இரண்டு பாடவேளைகள் தொடர்ந்து 'ஸ்போர்ட்ஸ்' இருக்கும். அதில் ஓர் பாடம் மட்டும் க்ராஃப்ட் கற்றுக் கொள்ளவென்று சிலர் வருவார்கள்.

இந்தக் கைவேலை பார்ப்பதற்குச் சுலபமாகத் தெரிந்தாலும் குழந்தைகள் வெகுவாகக் கஷ்டப்பட்டார்கள்.
சில குச்சிகள் மெதுவே வளைந்து இருந்தன. சிலர் தாராளமாக க்ளூ பூசிவிட்டு 'வழுக்குகிறதே மிஸ்' என்றார்கள். ;) சமயங்களில் விரலில் ஒட்டிக் கொள்ளும் மீதமான பசையோடு குச்சியும் எதிர்பாராமல் தொற்றிக் கொண்டு வந்தது.

ஒரு போட்டி இருந்தால் அரட்டையைக் குறைக்கலாம் என்று எண்ணி 'மணி அடிக்கிற சமயம் உயரமாகவும் சீராகவும் முடிக்கப்பட்டு இருக்கும் கைவேலைக்கு ஒரு சாக்லட் பரிசு' என்று அறிவித்தேன்.

அதைப் பற்றிக் கவலைப் படாமல் பூஸையும் பப்பியையும் போல் 'கிக் கிக்' 'வவ் வவ்' என்று இருவர் அரட்டைதான் வகுப்பே என்று இருந்தார்கள். இரண்டு வரிகளுக்கு மேல் தாண்டவில்லை இவர்கள். 'இதை வைத்து என்ன செய்யப் போகிறீர்கள்?' என்றதும் தயங்காமல் 'செடி வைப்போம்,' என்றார்கள். ;)
சிலர் அரட்டையும் வேலையும் என்று கலந்து நடத்திக் கொண்டு இருந்தார்கள். எல்லோருடய வேலைகளும் ஓரளவு நன்றாகவே வந்து இருந்தது.
ஒரு மாணவி மிகவும் நேர்த்தியாகச் செய்து முடித்தார். எல்லோருமே ஏகமனதாக அவருக்குத் தான் சாக்லட் என்று விட்டுக் கொடுத்துவிட்டார்கள்.

 ஒருவர் மட்டும் நான் செய்தது சரியில்லை என்பதாக 'நோ, நோ, நோ,' என்று தலையை ஆட்டிக் கொண்டு என்னைச் சுற்றி வந்தார். சிரித்துக் கொண்டே 'Do you have any more chocolates?' என்று என் கைப்பையை எட்டிப் பார்த்தார். முன்பே எச்சரித்திருக்கிறேன், 'என் கைப்பை என் உடமை. அதைத் தொட யாருக்கும் உரிமை இல்லை,' என்று. ;) உணவுக்கு முன்செபம் சொல்லி வகுப்பைச் சுத்தம் செய்து விட்டு எல்லோரும் சாப்பிடக் கிளம்பிய பின்னரும் குட்டியர் குட்டிச் சிரிப்போடு நின்றார்.
அவருக்கு என்று தனியாக ஒரு சாக்லேட் முன்பே எடுத்து வைத்திருந்தேன்.செய்திருந்த வேலைக்கு நிச்சயம் கொடுக்கத்தான் வேண்டும்.
~~~~~~~~~~~
பின்னிணைப்பு
வகுப்பின் போது என் குட்டி மாணவர் தன் உலகில் இருந்தார். தனித்து, தனக்குத் தானே 'ஸ்பஞ் பாப்' போலப் பேசிக் கொண்டு இருப்பது போல் தோன்றினாலும் வேலையில் மும்முரமாக இருந்தார். இவர்தான் அதிகம் முறைகள் என்னிடம் வந்து 'குச்சி தீர்ந்து விட்டது,' 'சொத்திக் குச்சி எல்லாம் தந்து இருக்கிறீர்கள்,' 'இது கலர் நன்றாக இல்லை,' 'இன்னும் கொஞ்சம் க்ளூ தருகிறீர்களா,' என்று நின்றவர். நடுவே தன் வேலையை மற்றவர்கள் வேலையையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கத் தவறவில்லை.
இறுதியில் மிக உயரமாக இருந்ததும் இவரது பென்சில் ஹோல்டர்தான். இங்கு படத்தில் இல்லை. அவர் அதைப் பிரிய விரும்பவில்லை. எனக்குப் படம் எடுக்க அனுமதி கிடைக்கவில்லை. ;) அழகாக இருந்தது. நேராக இல்லாமல் சிறிது சரிவாக அமைந்திருந்தாலும் அதிலும் ஓர் நேர்த்தி இருந்தது. பார்த்த ஆசியர்கள் அப்படிச் சரிவாக அமைப்பது நேராக அமைப்பதை விடக் கஷ்டமான விடயம் என்று கருத்துச் சொன்னார்கள்.
அதிபரும் வந்து பார்த்துத் தன் மகிழ்ச்சியைத் தெரிவித்து விட்டுச் சென்றார். பாடசாலை முடிந்து வெளியேறும் சமயம் பத்திரமாக அந்தப் பென்சில் ஹோல்டரை ஓர் பையில் போட்டுக் கொண்டு பெருமையாக ஓர் நடை நடந்து போனார், அது இன்னும் என் கண்களில் நிற்கிறது.

இந்த மாணவர் பற்றி அடுத்ததற்கு அடுத்த பதிவில்...