பகலிலே ஒரு நிலவினைக் கண்டேன்

மு.கு:-

எந்தக் காலத்துக் கதையோ (Friday, 13 August 2010)

இப்ப கை வலியில வெளியில வருது. ;)

அந்தக் காலத்தில சூரிய சந்திரனை, நட்சத்திரங்களை வச்சுத்தான் திசை கண்டறிஞ்சு பயணம் செய்தவையாம். எனக்குப் பூசைக்குப் போக வேணும். நிலாப் பெண் வழிகாட்டுவாரா!!

கொஞ்சம் வெளிச்சமும் வரப் பார்க்குது.

கார் ஒரு ஆட்டம் ஆடீட்டுது. எந்த இடம் என்று தெரியேல்ல. ;( 

எனக்கு இந்த வீடு விருப்பம். வடிவா மினக்கெட்டு ஐசிங் செய்த கேக் மாதிரி இருக்கும். பழைய வீடு. இப்ப திருத்துகினம். 

Stop! says the red light,
Click! says the white.
சிக்னல் கம்பத்துக்கும் வீட்டுக்கும் நடுவில பாருங்கோ, வடிவான ஒரு புறாக்கூடு தெரியும். தெரியுதா!!

Change! says the green,
Click! says the white.

டொடாரா மரத்தின் பின்னே ஒளிந்து விட்டார்.

முகம் காட்ட மறுக்கிறார் இன்னமும். 'ஹலோ!! நிலா! நாங்கள் போய்ச் சேருறது இல்லையோ! வெளிய வாங்க!!!!'

மெல்ல எட்டிப் பார்க்கிறார் நிலாப் பெண்.

கம்பிக்கு மேலே...

செடிக்குப் பின்னால்...

 

வந்தாச்சுது இடம், இறங்குங்கோ எல்லாரும்.

~~~~~~~~~~~~

பி.கு:-

'Outstanding Blogger' என்று விருது வாங்கிப் போட்டு வெளியில நின்று நிலவு பார்க்கிற படம் ஒன்றும் போடாட்டில் எப்படி? ஆதலால்... ஆசியாவுக்காக 'பகலிலே ஒரு நிலவினைக் கண்டேன்'.