முதல் முதலாய்...

   தொடருமுன்...

முதல் முதலாயிட்ட இடுகை இது. 

அது தொடர்பான மேலதிக விபரங்கள் இங்கே 

 

புத்தாண்டுக்குப் பட்சணங்கள் தயாரிப்புக்குக் கொடுக்கும் அதே முக்கியத்துவத்தோடு சிரத்தையாகத் தயார் செய்த இடுகையை முதலாம் தேதியானதும் வெளியிட்டுவிட்டு ஆர்வத்தோடு இமாவின் உலகத்தில் போய்ப் பார்த்தால்... ;) வலையுலகுக்கு அன்று Thursday, 31 December 2009 என்றது. ஆனாலும் பரவசத்துக்குக் குறைவில்லை. கடைசியில்... சாதித்துவிட்டேன். ;D

சுருக்கமாக ஒருவரியில் சொல்ல வேண்டும் என்றால்....

குட்டிப்பெண் ட்ரிக்ஸியை பஞ்சுக் குவியலாய் அணைத்து வீட்டுக்கு எடுத்து வந்து மெத்தென்று இறக்கிவிட்ட முதல்நாள் சந்தோஷம் அது.

 

மலைப்பு!

எனக்கொரு வலைப்பூ!!
மனசுக்குள்... மத்தாப்பூ ;)

 

பாதி நாள் அந்த சந்தோஷத்தை யாருக்கும் சொல்லாமல் எனக்குள் புதைத்து வைத்துக் கொண்டு... திறந்து பார்ப்பதும், மூடுவதுமாக... page view அன்றே சதம் அடித்திருக்கும். ;))) மனது பூரித்துப் பூரித்து பெரீ..ய பூரி ஆகி வெடித்துவிடும் போல இருந்தது. சந்தோஷம் கூட வேதனைதான் இல்லையா! அந்த வேதனை தாங்க முடியாமல் ஜீனோவுக்கும் அருணுக்கும் மட்டும் விபரம் எதுவும் சொல்லாமல் இணைப்பை அனுப்பிவிட்டு உட்கார்ந்திருந்தேன்.
பிறகு... வாணிக்கு.

முதல் இடுகையின் கீழ் கருத்துச் சொல்லி இருக்கும் நட்புக்களில் பலர் நட்புக்கள் என்பதை விட என் பிள்ளைகள் என்பேன். காணாமற் போயிருப்பவர்கள், வலையுகிற்கு மட்டும்தான் காணாமற் போனவர்கள்; இமாவின் உலகிற்கு இன்றும் வேண்டப்பட்டவர்கள்தான். Miss you Chanthoos. ;( 

பிறகு தொடர்ந்த மாதம், தினம் ஒரு இடுகை அதாவது... தை மாதம் இருபத்தேழு நாட்கள் இருந்திருந்தால். ;) பிறகு... மெதுவே குறைந்தது.... ஆர்வமல்ல. பொறுப்புகள் கூடி இருக்கிறது. தினப்படி நிகழ்வுகளில் எதற்கு முக்கியத்துவம் என்று யோசித்து வரிசைப் படுத்தி நிகழ்த்தி வர பிற்போடப்படும் விடயமாக என் உலகம் ஆகிவருகிறது. மெதுவாகவெனிலும்... சுற்றும். ;)

வலைமீட்டுப் பார்க்கிற சந்தோஷத்தைக் கொடுத்த இளையநிலா... என்றும் இனிது பொழிக! 

என் வாழ்த்துக்கள்.