விடுமுறைகள் தரும் பரிசுகள்

விடுமுறைகள் என்றாலே மகிழ்ச்சிதான். கண்ணுக்கும் மனதுக்கும் விருந்தாகும் ஒவ்வொரு விடயமும் வெகு நாட்கள் நினைப்பில் வந்து வந்து மகிழ்ச்சிப்படுத்திக் கொண்டு இருக்கும்.

சில விடுமுறைகள் மட்டும்... மருந்து மாத்திரைகள் பின்விளைவுகளை விட்டுச் செல்வது போல சில பின்விளைவுகளை விட்டுச் செல்கின்றன. இதற்கெல்லாம் பயந்து கொண்டு வீட்டோடு இருந்துவிடமுடியுமா என்ன?

இரண்டு வாரங்கள் முன்பாக நல்லவிதமாக ஒரு நோய்த்தொற்று என்றேனே... அப்போ ஒரு வாரம் விடுப்பிலிருந்தேன். பொழுது போகவில்லை. வீட்டு வேலையும் பார்க்க இயலவில்லை.

நகங்களை எல்லாம் சுத்தம் செய்து புதிதாக வர்ணம் பூசலாம் என்று தோன்றிற்று. என்னில் நான் ரசிக்கும், பெருமைப்படும் பாகங்கள் அவை. ;))

“சுப்பர் சிங்கர்’ பார்த்துக் கொண்டே பஞ்சில் ‘ரிமூவரை’ தொட்டு எல்லாம் நீக்கியாயிற்று. மீந்திருந்தது கைவிரல் நகங்களுக்கு அடியிலிருந்த மருதாணிச் சாயம் மட்டுமே.

அடுத்த வர்ணத்தைத் தொட்டு வைக்கத் தயாரானேன். எப்பொழுதும் இடதுகால் பெருவிரலில்தான் ஆரம்பிப்பேன். அந்த நகம் இம்முறை வித்தியாசமாகத் தோன்றியது.
 
சற்று தொடர்பு விட்டிருந்தது.

ஃபங்கஸ் தொற்று என்று தோன்றிற்று. கூடவே நிறைய சந்தேகங்கள், சிந்தனைகள். அழகு என்பது இரண்டாம் பட்சம்தான். இந்த நிலை தொடர்ந்தால்!! நகம் விழுந்துவிட்டால்!! சப்பாத்துப் போடாமல் குளிர் காலங்களை எப்படிக் கடத்த முடியும்!! சப்பாத்துப் போட வலிக்குமே! ஏதாவது தட்டுப் பட்டால் வலிக்கும். கோடையில் செருப்புப் போட்டால் அசிங்கமாகத் தெரிந்து வைக்கும். நினைக்கவே கஷ்டமாக இருந்தது. ;(

மூன்று நாட்களுக்கு குடும்ப வைத்தியரிடம் ‘பார்வை நேரம்’ கிடைக்கவில்லை. நான்காம் நாள் பார்த்தும் “இது ஒனைகோலைசிஸ்” என்றார். எல்லா நகங்களையும் உள்ளபடி காணட்டும் என்று பூச்சிடாமல் விட்டிருந்தேன். இந்தியர், தமிழ் பேசுவார் இவர். இவரிடம் போக ஆரம்பித்த பின் என் ஆரோக்கியம் பற்றி ஒரு பாதுகாப்பு உணர்ச்சி வந்திருக்கிறது.

இங்கு வந்தது முதல் ஒரு இந்தியத் தமிழ் வைத்தியரிடமே காட்டி வந்தோம். கணவரும் மனைவியுமாக அருமையாகக் கவனித்தார்கள். திடீரென குடும்பத்தோடு அவுஸ்திரேலியா கிளம்பிப் போய் விட்டார்கள். ;( அதன் பிறகு நான் பட்ட சிரமம் அளவில்லை. ஒவ்வொரு தடவை ஒவ்வொரு வைத்தியர் இருப்பார்.

இவர்களிடம் போய்ச் சேர மூன்று மாதங்கள் காத்திருக்கவேண்டி இருந்தது. இருந்தாலும், பயனுள்ள காத்திருப்பு; பார்த்த மாத்திரத்தில் நோயைக் கண்டு பிடித்துவிடுவார்.

என் நக அழகுப் பைத்தியம் பற்றித் தெரிந்திருந்ததால் “கவலையாகத்தான் இருக்கும். ஆனால் கூடுமான வரை ஒட்ட வெட்டிவிட்டு போய் ‘சாம்பிள்’ கொடுத்துவிட்டு வாருங்கள்,” என்றார்.

ஃபங்கஸ் தாக்கம் என்றால் மூன்று மாதம் மருந்து கொடுப்பாராம். வேறு காரணமாக இருந்தால் தன்னால் எதுவும் செய்ய இயலாது என்றும், அது தானாகவே மாறுகிற போது மாறும். மாறாவிட்டால்... இப்போது செய்வது போல் பூச்சுப் பூசி மறைத்துக் கொள்ளவேண்டியதுதான் என்றும் சொல்லி அனுப்பினார்.

நகத்தை நறுக்கிக் கொண்டேன். பரிசோதனைச்சாலையில் இம்முறை வழக்கமான கேள்விகளுக்கும் மேலதிகமாக இரண்டு கேள்விகள் கேட்டார்கள். 1. சமீபத்தில் எப்போதாவது பொதுக் குழியலறை பயன்படுத்தியதுண்டா? 2. சமீபத்தில் வெளிநாட்டுப் பயணம் மேற்கொண்டீர்களா? கேட்டுக் கொண்டு மீதமிருந்த பாதிக்கப்பட்ட பகுதியையும் நறுக்கிக் கொண்டார்கள்.
 
தை மாதம் - இலங்கையில் என் விடுமுறைக்காலம், மழைக்காலமாக இருந்தது. தெருவில் ஓடிய அழுக்கு நீரில் கால்கள் நனைந்து வெகு நேரம் ஊறி இருந்த நாட்கள் அதிகம்.

வெள்ளியன்று பாடசாலை முடிந்து வந்து பார்த்த பொழுது தொலைபேசியில் பதிவானதொரு செய்தி இருந்தது. “உங்கள் நகத்துக்கான முடிவு தெரிந்துவிட்டது. வைத்தியர் சொன்னதுதான். மருந்துச் சிட்டை தயாராக இருக்கிறது. வந்து பெற்றுக் கொள்ளுங்கள். இதற்குக் கட்டணம் எதுவும் இல்லை,” தாதியின் குரல்.

நிறமில்லா நகப்பூச்சுப் போல் சின்னதாக இரண்டு குப்பிகள் கிடைத்திருக்கின்றன. பாதிக்கப் பட்ட பகுதி நகத்தை ஒட்ட நறுக்கி விட்டு மேற்புறத்தைச் சுரண்டிக் கொள்ள வேண்டும். முதல் மாதம் ஒன்றுவிட்டொரு தினம் பூச வேண்டும். வாரமொருமுறை ‘ரிமூவர்’ கொண்டு சுத்தம் செய்து “நெய்ல் ஃபைல்” கொண்டு சுரண்டிக் கொள்ள வேண்டும். மருந்தில் வெடிப்புத் தெரிந்தால் இட்டு நிரப்ப வேண்டும். இரண்டாம் மாதம் வாரம் இருமுறையும் மூன்றாம் மாதம் வாரமொருமுறையும் பூச வேண்டும். மாத்திரை என்றால் சுலபம் போல் தோன்றுகிறது; சட்டென்று வாயில் போட்டு முழுங்கி விடலாம். பரவாயில்லை, ஒரு தீர்வு சொன்னார்கள் என்பது நிம்மதியாக இருக்கிறது.

முதற் சந்திப்பில் வைத்தியர் “கூகிள்’ செய்து பாருங்கள்,” என்று ஒரு கடதாசியில் ‘onycholysis’ என்று எழுதிக் கொடுத்தார். கிடைத்த படங்கள் பார்க்க சங்கடமாக இருந்தது. என் நிலமை பரவாயில்லை என்பது மட்டும் ஆறுதலான விடயம். ;)

மழை, ஈரலிப்பு மட்டுமல்லாமல் நான் செய்யும் வேறு சில (பல) வேலைகளும் தவறாக இருப்பது இப்போ புரிகிறது. ;) சில தீர்மானங்கள் எடுத்திருக்கிறேன்; அவற்றில் முக்கியமானது... நகத்தினால் தட்டச்சு செய்வதில்லை என்பது. (key 'A' - யில் ஏற்கனவே பள்ளம் ஒன்று தெரிகிறது.)

பயமாக இருக்கிறதே. ;) 
Prevention is better than cure