சேலைக்கரை அன்பளிப்புப் பை

மூத்த மருமகளின் வளைகாப்பினை அவரது குடும்பமும் எம் குடும்பமும் மட்டும் கலந்துகொள்ளும் நிகழ்வாக வைத்துக் கொள்வது என்று தீர்மானித்திருந்தோம். உண்மையில் அதற்கே வீடு போதாது.

கடைசிக்கு முதல் நாள் - பெண்களின் எண்ணிக்கை இரண்டால் கூடிற்று. சம்பந்தி வீட்டில் கற்பதற்காக கொரியப் பெண் இருவர் தங்கி இருந்தார்; அவர் தங்கை வீட்டில் நெருங்கிய தோழி ஒருவர் தங்குவதற்காக வந்திருந்தார். ஐரோப்பியக் கலாச்சாரத்தில் வளர்ந்தவர்களுக்கு எம் கலாச்சாரத்தை ஒட்டிய நிகழ்வுகளைப் பார்க்கக் கிடைப்பது வெகு அபூர்வமல்லவா! சந்தோஷமாக அவர்களுக்கும் அழைப்பு வைத்தேன்.

எண்ணிக்கை இரண்டு கூடுதலானது பிரச்சினையாக இருக்கவில்லை. அன்பளிப்புப் பைகள் தான் குறைந்தன.

அணிய இயலாதபடி இருந்த பழைய புடவை ஒன்றிலிருந்து ஏற்கனவே கரையைத் தனியாக வெட்டி சுற்றி வைத்திருந்தேன். இரண்டு துண்டுக் கரைகளை ஒன்றாகப் பொருத்தி, தலைப்பிலிருந்து நீளத் துண்டுகள் வெட்டி கைபிடியாக அடித்துப் பொருத்தினேன். கடைசியாக, பையில் அளவுக்கு 'லைனிங்' வெட்டி பொருத்திவிட்டேன். ஒரு தடவைப் பயன்பாட்டிற்காகச் செய்ததால் 'ஸிப்' வைக்காமல், 'வெல்க்ரோ' வைத்துத் தைத்தேன்.

சேலையிலிருந்து தைத்த இரண்டு பைகளையும் என் மருமக்களுக்காக வைத்துக் கொண்டு, முன்பு அவர்களுக்கு எனத் தயார் செய்திருந்த பைகளை விருந்தினர்க்குக் கொடுக்கவென்று எடுத்து வைத்தேன்.

சில மாதங்கள் கழிந்ததும் சின்ன மருமகள் வீட்டார் வழியாக ஒரு திருமண அழைப்பு வந்தது. மணநாள் அன்று ஓர் நாற்காலியில் சேலைக் கரையில் தைத்த பை உட்கார்ந்திருந்தது. பேத்தி பிறந்த பின் அவரது விளையாட்டுப் பொருட்களோடு இரண்டாவது பை இடம்பெற்றிருக்கிறது. அதைக் கண்ட போது தான் என்னிடம் இருந்த புகைப்படங்கள் தொலைந்து போனது நினைவுக்கு வந்தது. 

ஒரு 'க்ளிக்'