சின்னச் சின்ன ஆசைகள்

மீண்டும் மழைக்காலம் தொடர்கிறது...

வளவைச் சுற்றி வந்து இந்தப் பந்தலைக் கண்டுவிட்டேன், ஒரு நாள் தூதுவளைச் சம்பல்

தினமும் முருங்கைக் கீரை சாப்பிடச் சொல்லி யாரோ ;) அறிவுரை சொன்னார்கள். ஊரில் ஆசைப் பட்ட மட்டும் சாப்பிட்டு விட்டு வந்தாயிற்று. ஆனாலும் எனக்குப் பிடித்த மாதிரி சம்பல் அரைத்துச் சாப்பிடக் கிடைக்கவில்லை, மீதி எல்லோரும் போர்க் கொடி தூக்கி விட்டார்கள். ;(

இப்போ எல்லாம் இப்படி எண்ணெயும் தேங்காய்ப்பூவுமாகப் பார்த்தால் கொஞ்சம் பயம் எட்டிப் பார்க்கிறது. ஆனாலும் விடவில்லை. சண்டிக்கீரைச் சுண்டல் இது. நாங்கள் ஊரில் லெச்சகட்டை என்போம்.
சென்னையில் நிறைய இடத்தில் இந்தத் தாவரத்தை அழகுக்காக வளர்க்கிறார்கள். முன்பு அறுசுவையில் இதைப் பற்றிப் படித்திருக்கிறேன். நேரில் காணக் கிடைத்த போது ஆச்சரியமாக இருந்தது.
அறுசுவையில் இருக்கும் 'சண்டிக்கீரை சுருள் பொரியல்' சமைத்துப் பார்க்க நினைத்தேன். அங்கிருக்கும் சமயம் அறுசுவைக்குப் போக முடியவில்லை. ;(

இது எப்போதும் என் ஃபேவரிட்'. கொஞ்சம் எண்ணெய் அதிகமாக இருந்தது. என் சமையல் அல்ல.
மீதியைத் தணலில் சுட்டு.. ஹும்ம்.. அந்த வாசனை இன்னும் நாசியில் இருக்கிறது.

அறுசுவையில் யாரோ என் 'ப்ரொஃபைல் பார்த்து எனக்கு ஆமை ஓட்டுக்குள் ஆஸ்மியும் அதை உடைக்கவென்று சுத்தியலும் வைத்து அனுப்பினீர்களே, நினைவு இருக்கிறதா? ;) அந்த ஆஸ்மி இது தான். மெத்தென்று வாயில் கரைந்தது. சர்க்கரை போதவில்லை. அதுவும் நல்லதுதான்.

எதுவும் முன்பு போல் இல்லை. தரம், சுவை மாறி விட்டிருந்தது. எனக்கு இன்னும் கருகிய நிறத்தோடு இருந்தால்தான் கவும் பிடிக்கும். கொண்டையும் அழகாக இல்லை. பரவாயில்லை,ஆலையில்லா ஊருக்கு இலுப்பைப்பூச் சர்க்கரை. ;P

இது... பூஸ் & இமாவின் ஃபேவரிட். ;))) படம் தெளிவாக எடுபடவில்லை. செல்வியம்மா... வந்து பாருங்க, இதுதான் நீங்க வேலியெல்லாம் தேடின குறிஞ்சா.