சல்மல்

ஒரு மழைநாள், கண்டிவாவியைச் சுற்றி இருந்த வீதியில் நடந்துகொண்டிருந்த பொழுது பெரிய பெரிய காய்களோடு நின்றிருந்த இந்த மரம் என்னைக் கவர, மழையையும் பொருட்படுத்தாது தரித்து நின்று எடுத்த படங்கள் இவை.
இந்தக் காய்களை முன்பெப்போதும் கண்டதில்லை. தரையில் கொட்டிக் கிடந்த பூக்கள்... சல்மல் - தம்புல்ல விகாரையில் புத்தர் பெருமான் முன்னால் அர்ச்சனைக்காக வைக்கப்பட்டிருந்து பார்த்திருக்கிறேன்.

மேலே அதே மலர் இந்த மரத்தில்.

இங்கு வந்ததும் இணையத்தில் தேடிப் பார்க்கலாம் என்று பெயர்ப்பலைகையையும் மரத்தோடு சேர்த்து படம் எடுத்து வைத்தேன்.

இதே தாவரம் மீண்டும் சில நாட்களில் வேறு ஓர் இடத்தில் என் கண்ணில் பட்டது, சென்னையில் எழும்பூர் அருங்காட்சியகப் பக்கம் பெரிதாக ஒரு மரம் நின்றது - நாகலிங்கப் பூ மரம்.

எனக்கு இது புதிதானாலும் உங்களுக்கு ஏற்கனவே தெரிந்த தாவரமாக இருக்கலாம். இருப்பினும் பகிர்ந்துகொள்ளத் தோன்றியது.

சிங்களவர் இதை சல்மல் என்று அழைத்தாலும் இது அந்த மரம் அல்லவாம்.

காய்கள் பீரங்கிக் குண்டுகள் போல் இருந்தன. மேலதிக விபரம் இங்கே.

இந்த வீதியுலா ;) பற்றி வேறொரு சம்பவமும் இப்போது நினைவு வருகிறது.
அங்கங்கே மரங்களின் அடியில் அர்ச்சனைக்கான பொருட்களைச் சிலர் விற்றுக் கொண்டிருந்தனர். உரக்கப் போவதாகப் பயமுறுத்திக் கொண்டிருந்த மழைக்குப் பயந்து விரைந்து கொண்டிருந்த வேளை எதிர்பாராமல் என் முன்னே ஒரு கை அட்டைப்பெட்டி ஒன்றை நீட்டியது. தவிர்த்துவிட்டு நகர்ந்தேன். முன்னே சென்ற மருமகன் சட்டென்று நின்று என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து ஒரு நக்கல் சிரிப்புச் சிரித்தார். "அவ சந்தனக்குச்சு விக்கப் பிடிச்ச ஆளப் பாருங்க,"
இமாவுக்கு ஊதுபத்தி வாசனை ஆகாது. ;( மீதிப் பயணம் முழுக்கச் சிரிப்பதற்கு இதுதான் தலைப்பாக இருந்தது அனைவருக்கும். ;)