வலது காலை எடுத்து வைத்து!!!

இது முன்பே பலர் பார்த்ததுதான். இங்கும் பகிரத் தோன்றிற்று.

என் இளையவர் வெகு காலம் முன்பாகச் செய்தது இது. பதின்மூன்று வயது அப்போது, பாடசாலையில் சமூகக்கல்விப் பாடச் செயற்திட்டத்திற்காகக் களிமண் ஒரு பை வாங்கினார். அதிலிருந்து மீந்ததில் அவர் செய்தது இது.

ஒரு பழைய குவளையை உள்ளே இருத்தி பூச்சாடி வடிவம் அமைத்தார். மனதில் உருவத்தை வைத்திருந்தார் போல. கை தன்பாட்டில் இயங்கியது. களியைப் பூசி வழித்து, மெழுகி... வடிவமைக்கும் போது அருகே அமர்ந்து அவர் விரல்கள்  வேலை செய்யும் அழகைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். பிரமிப்பாக இருந்தது, ஒரு கைதேர்ந்த சிற்பியினது போன்று அவை இயங்கிய லாவகம்.

ஒருநாள் தந்தையிடம் தனக்கொரு சூளை அமைத்துத் தர இயலுமாவென்று கேட்டார். எனக்கும் யோசனை பிடித்துத்தான் இருந்தது. அப்போ இருந்தது வாடகை வீடு. சொந்த வீடானாலும் சூளை அறை தயாராக அதிகம் செலவாகும். கல் வீடு வேண்டும் அதற்கு. அனுமதி பெறவேண்டும். சின்னவர் சிந்தனையும் படிப்பிலிருந்து திசை திரும்பி விடும் என்று தோன்றிற்று. அத்தோடு வனைதலுக்கு முற்றுப் புள்ளி வைத்தாயிற்று.

எப்போதாவது மீண்டும் தொடரக் கூடும்.