ஓர் சந்திர முக்கோணம்

29/04/2010 7:05 pm
தொலைபேசி அழைக்கிறது. மறுமுனையில் ஏஞ்சல் - எங்கள் வீட்டுக் குட்டித் தேவதையைத்தான் சொல்கிறேன்.

அடிக்கடி இவரைப் பற்றிப் பேசுவதால் இப்போதிலிருந்து ஏஞ்சல் - தேவதை என்பதன் மொழிமாற்றம். ;) இனிமேல் யாரும் என்னிடம் "தேவதைக்கு என்ன பெயர்?" என்று கேட்க மாட்டீர்கள் அல்லவா! ;) கேட்டாலும் என் பதில் 'ஏஞ்சல்' ;)

இப்போ தொடராலாம். எங்கே விட்டேன்!! ம்.. தொலைபேசி மணி அடிக்கிறது. (இது மணி இல்லை. வேற என்னவோ மாதிரி ஒரு சத்தம். அது அடிக்கிறதும் இல்லை. அதற்கு ஒரு சொல் இருக்கும், ஆனால் எனக்குத் தெரியாது. எனவே.. மணி அடிக்கிறது.) எடுத்தால் ஏஞ்சல்.

"ஆன்ட்டீ, வெளில.. மூன் பார்த்தீங்களா..?" சொல்கிறபோது குரல் மெத்தென்று காதில் ரகசியம் பேசுகிறது,.

"இல்லையே..!!"

"போய்ப் பாருங்க. round-டா, beautiful-ஆ இருக்கு." சந்திரனுக்குக் கேட்டுவிடக் கூடாது. அதன் தனிமையை (ப்ரைவசியை) கெடுத்துவிடக் கூடாது, என்கிற மாதிரி மென்மையாகப் பேசுகிறார். 'குட்டித் தம்பி பக்கத்தில் தூங்குகிறார். ஷ்! டிஸ்டர்ப் பண்ணாதீங்க!' என்பதான கரிசனம் அந்தப் பேச்சில் தொனிக்கிறது. ;)

எங்கோ தொலைவில் இருக்கும் சந்திரன் இப்போது எங்கள் அருகே, பார்வைக் கோடுகளும் தொலைபேசித் தொடர்பும் எண்ணங்களை இணைக்க அங்கே ஓர் சந்திர முக்கோணம். 

"ஆன்ட்டீ.. போங்க, போய் போட்டோ எடுங்க." கிசுகிசுக்கிறார். ;) 

தொலைபேசியைத் துண்டித்து விட்டு கமராவைத் தேடி ஓடுகிறேன்.

எனக்கு எடுக்கத் தெரியவில்லை. முன்பு ஒரு போதும் முயன்றதில்லை. கதவைத் திறந்து பார்த்தால் பெரிதாய் ஒரு பைன் முன்னால் மறைக்கிறது.

மாடிக்கு ஓடினேன். சந்திரன் நிற்குமா!

மூத்தவர் அறை யன்னலால் பார்க்க ஒன்றுமே தெரியவில்லை. கழிப்பறை யன்னல்தான் சரியாகத் தோன்றியது. அப்போதும் சரியாகத் தெரியவில்லை. டாய்லட் சீட்டை மூடிவிட்டு அதன் மேல் ஏறி நின்று எடுத்த படங்கள் இவை. காமராவில் 'பிறை' தெரிவு செய்து சுட்டிருக்கிறேன்.

அடுத்த சந்திரோதயத்தைச் சிறப்பாகச் சுடுவதற்கு தெரிந்தவர்கள் ஆலோசனையை நாடி நிற்கிறேன்.

அன்புடன் இமா

~~~~~~~~~~~~~~

'என் பக்கம்' நிலாக் காய்கிறது. ஒரு நிலவு!! இரண்டு கமெரா!!!