கதவை யாரோ தட்டுகிறார்கள்

ஹாய்! எல்லோரும் நலம்தானே?

என் சோகக் கதையை மூட்டை கட்டிவிட்டு வேறு விஷயத்துக்கு வருவோம்.

காலையில் கதைவை யாரோ தட்டுகிறார்கள். ஒரு குட்டிக் கையாக இருக்க வேண்டும், சின்னதாக இருக்கிறது சப்தம். திறந்தால்..
 

வெள்ளை நிறத்தொரு பூனை..
எங்கள் வாயிலில் நிற்குது கண்டீர். :)

முன்னைய 'செல்லங்கள்' பதிவில்  அழகாகப் போஸ் கொடுத்திருந்த ஆள்தான் இவர். நேற்று கூட அடுத்த கதவுப் பக்கமாக வெளியே படுத்திருந்தார்.

மெலிந்து இருக்கிறாரோ என்று பேசிக் கொண்டோம். (பூவோடு சேர்ந்த நாரும் மணப்பது போல், இப்போ எல்லாம் கிறிஸ் கூட பிராணிகளோடு பேச ஆரம்பித்து இருக்கிறார். :)  )

இவர் இளமையானவர். சின்ன ஆள்தான் இருந்தாலும் குண்டுக் கன்னம் வற்றி இருக்கிற மாதிரி இருந்தது.

இப்போ இங்கு விடுமுறை காலம். சிலர் அநாதரவாக செல்லங்களை விட்டுப் போய் விடுகிறார்கள். இவரும் அப்படி வீட்டாரைக் காணாமல் எங்களிடம் அடைக்கலம் தேடி வருவதாகத் தெரிகிறது.

சத்யாக்கிரகம் மாதிரி வாசலில் படுத்து விட்டார்.

மகனாருக்கு மனம் பொறுக்கவில்லை. 'ஷால் வீ  ஃபீட் ஹேர் மம்?'

பார்க்கப் பரிதாபமாக இருக்கிறார் குட்டியர். மகன் காலை உராய்ந்து வலம் வந்தார். பூனைப் பாஷை தெரிந்தவர் சொல்கிறார், பூனை பசித்தால் இப்படி நடக்குமாம்.

என்னிடம் என்ன இருக்கிறது கொடுக்க. ஒரு மீன் டின்னைத் திறந்து... பாத்திரம்! ஒரு தீர்ந்து போன மாஜரீன் டப்பா மூடி, பிறகு எறிந்து விடலாம். நீர் (வழமையாக நீர் வீழ்ச்சியில் அருந்துபவர்தான், இப்போது பலகீனமாகத் தெரிகிறார், விழுந்து வைக்கக் கூடாதே!) மாஜரீன் டப்பாவில்.

மூடியில் ஒரு கரண்டி அளவு மீன் வைத்தால்.. ஆவலாக உண்பதைப் பாருங்களேன். :)

யானைப் பசிக்குச் சோழப் பொரி. 'இது என்னைத்தைக் காணும்' என்பது போல் பார்க்கிறார். :)

மகன் ஏராளமான சந்தர்ப்பங்களில் அவரது தோழர்களுக்காக செல்லங்கள் பராமரித்திருக்கிறார், அனுபவஸ்தர். :) ஒரு நாளைக்கு மூன்று கரண்டி டூனா போதுமாம். மதியமும் பூனை கேட்டால் ஒரு கரண்டி கொடுக்கட்டுமாம்.

இரண்டு நாள் கழித்தும் பூனை எங்கள் பின்னாலேயே சுற்றிக் கொண்டு இருந்தால் SPCA ஐக் கூப்பிடுவோம் என்றார். பூனை கழுத்தில் பட்டி இல்லை. பெயர் தெரியவில்லை.

ஒரு வாய் மீன் கொடுத்தால் உள்ளே வர முயற்சிக்கிறார், பொல்லாதவர்.

குட்டி நாய்க்கும் குழந்தைப் பிள்ளைக்கும் மட்டும் அல்ல குட்டிப் பூனைக்கும் இடம் கொடுக்கக் கூடாதுதான் போல. :)
~~~~~~~~~
இன்று என் பெற்றோர் என்னோடு பகல் பொழுதைக் கழிக்க வந்திருக்கிறார்கள். அவர்களுக்காகக் கதவைத் திறக்கவும் இவரும் மீண்டும் உள்ளே நுழைய முயற்சித்தார். பிற்பாடு சமையல் வாசனை அழைத்து இருக்க வேண்டும் - வெப்பம் தாங்கவில்லை என்று ஜன்னல்களைத் திறந்து விட்டிருந்தோம், கிட்டத்தட்ட உள்ளே இறங்கி விட்டார். நல்ல வேளை தாயார் கண்டு துரத்தி விட்டார். மதியமும் ஒரு கரண்டி மீன் சாப்பிட்டு விட்டுப் போய் இருக்கிறார். பார்க்கலாம். :)