தொலை... பேசுகிறேன்

ஆமாம், தொலைந்து போன பழங்கதை இது. ;)

எங்கள் வீட்டுக்கு முதல்முதலில் தொலைபேசி இணைப்பு வந்தது 1996 மே மாதம். இணைப்புக்காக பணம் கட்டி விட்டுக் காத்திருந்தோம். (ஒரு கொரியன் நிறுவனம் இணைப்புக் கொடுக்கும் முயற்சியில் டெலிகொம் சேவையில் இணைந்திருந்தது அப்போது. )

மூத்தவர் பிறந்தநாளுக்கு செய்தது இந்த கேக்.

தொலைபேசி எண்ணின் இறுதி = வயது
இலக்கங்கள் - kandos slab ஒன்றை சூடான கத்தியால் நறுக்கி வைத்தேன்.

ஊ.கு
அப்போதைய படங்கள்; மங்கலாக இருக்கின்றன. ஸ்கான் செய்து, எடிட் செய்தது இது. தரம் குறைவாக இருக்கும், பொறுத்தருள்க.

வெஜிடபிள் பிரியாணி

புதினாச் செடியின் படம், வெஜிடபிள் பிரியாணி-ன்னு டைட்டில்!  இந்த ரெண்டுக்கும் என்ன சம்பந்தம்னு இந்நேரம் நீங்களே கண்டுபுடிச்சிருப்பீங்க..கரெக்ட்டா? பின்னே.. மகி'ஸ் ஸ்பேஸ் ரீடர்ஸ்-ஆ கொக்கா?! :))))))

பச்சைப் பூக்கள்!

பொழுது போதாமலிருந்தும்... போகாமலிருந்த ஒரு பொழுதில்... இமா இனிமையாக, இனிமையான இலைகள் செய்துகொண்டிருந்தேன். இலைகள் போதும் எனும் கட்டம் வர... பச்சை நிறத்தில் வேறு என்னவாவது செய்யலாமென்று ஒரு ப.பூ. ;)

ஊரில் ஒரு செடி வளர்த்தேன். அதன் பூக்கள் மஞ்சள் என்றுதான் எல்லோரும் சொல்லுவோம். என் மைத்துனர் மட்டும், "அது பச்சைநிறம்தான்," என்பார்.

இங்கு வந்து உண்மையாகவே ப.பூ கண்டேன். ஊரிலும் இருந்திருக்கும். கவனித்தது இல்லை. ம்.. இங்கு நான் கண்டது வேங்கை போல சின்னது. (படம் எதுவும் கிடைக்கவில்லை.) அது பூவா காய்தானாவென்று சரியாகத் தெரியவில்லை. வேங்கை மரத்துப் பூ எப்படி இருக்கும்!! உலர்ந்த விதைகள் காற்றிற் பறப்பது பார்த்திருக்கிறேன். பூ!! யாராவது தெரிந்தால் சொல்லுங்களேன்! மஹோகனி மரத்துப் பூக்கள் பச்சைநிறமாக இருக்குமா! அவசியமில்லாத ஆராய்ச்சிதான். ஆனாலும் பல காலங்களாக மனதில் புதைந்திருக்கும் தேடல் இது. ;) யாராவது பதில் தெரிந்தால் பதிவிடுங்கள். இப்போதே நன்றியாக....

இந்த, க்ரைஸ்ட்சேச் (2009) தாவரவியற் பூங்காவில் சுட்ட மலர்க்கொத்து.
இது... பச்சையா!! நீலமா!!

இது கீவி நேரம்

நேரம் பற்றாக்குறையாக இருக்கிறது. ;(

எல்லோருக்கும் இருக்கிற அதே 24 மணி நேரம் இமாவுக்கும் கிடைத்தாலும்... கொஞ்சம் இடிபாடான மாதம் இது.
காரணம்....
1. பாடசாலையில் வருட இறுதி - பரீட்சை, முன்னேற்ற அறிக்கை, புதிய ஆண்டுக்கான ஆயத்தங்கள்
2. பாடசாலையில் வீட்டிலும் பிறந்தநாட்கள். முன்னதில் 4 + வீட்டில் ஒன்று
3. இங்கு முன்கோடை - தோட்டம் செப்பனிடல் + செய்து முடிக்க வேண்டிய வெளி வேலைகள். காற்றுள்ள போதே தூற்ற வேண்டும். வெயில் உள்ள போதே முடிக்க வேண்டும்.

நேரம் கிடைத்தால் ஒரு வலைப்பூ; மறுமுறை இன்னொன்று என்று உடனே இல்லாவிட்டாலும் எப்படியாவது அனைவரையும் தரிசிக்க வருவேன். அதுவரை தயை கூர்ந்து பொறுத்தருள்க நட்புக்களே.

ஒரு குட்டிக் கதை மட்டும் சொல்லிவிட்டுக் கிளம்புகிறேன். ;)

பரீட்சைக்கு முன்பாக மீட்டல் வகுப்புகள் நடந்துகொண்டிருந்தன. காலை இடைவேளையில் ஒரு ஆசிரியை - கொஞ்சம் சின்னவர், முகம் சிவந்து சிரிப்பாக வந்து அமர்ந்தார்.

எல்லோரையும் ஆளுக்கு இரண்டு மணிக்கூட்டு முகங்கள் வரையச் சொல்லி இருக்கிறார். பின்பு இவர் குறிப்பிடும் நேரத்தை (முட்களை) அவர்கள் வரைந்து காட்ட வேண்டும்.

ஒரு மாணவி ஒரே ஒரு வட்டம் மட்டும் வரைந்து விட்டு வானம் பார்த்து (சுற்றிலும் ஏராளமாள கண்ணாடி ஜன்னல்கள்) இருக்க, அருகே போய் எண்களைக் குறிக்க உதவி விட்டு, அதை முடித்த பின் இரண்டாவது வட்டம் வரைந்து குறித்து வைக்கச் சொன்னாராம் ஆசிரியை.

வரைந்து முடித்து மாணவி கொண்டுவந்து காட்டிய மணிக்கூட்டில்.... 13 முதல் 24 வரை எண்கள் இருந்தனவாம்.  ;D

பீட்ஸா பண்

பீட்ஸா சாப்பிட ஆசையாக இருந்தது. மாவைப் பிசைந்து வைத்தேன்.

வீட்டில் சமைக்கும் போது சுவையோடு நிறையுணவாக அமைவது போலவும் சமைக்கலாம். (இருக்கிற எல்லாக் கீரை, காய்களும் போட்டு வைக்கலாம். ;)) sauce சரிவராத பொழுது அதற்குப் பதிலாக hammus அல்லது vegimite பூசலாம்.

தோட்டத்தில் உலாவி விட்டு வந்து வேலையை முடிக்கலாம் என்று பார்த்தால்... சீஸ் தீர்ந்துபோய் இருந்தது. ;(

இங்கு வந்தபின் கிழங்கை காய்கறியாகப் பயன்படுத்துவதை வெகுவாகவே குறைக்க வைத்து விட்டேன். அது விருந்துச் சாப்பாடாக மட்டும் இருக்கிறது இப்போது.

வெகு காலம் கழித்து கிழங்குக் கறி வைத்து குட்டி கறிபண்களாகப் பிடித்து cup cake mould களில் வைத்து சுட்டு எடுத்தேன். பார்வைக்கு ஒன்று...

மீதி கூடையினுள்ளே பாதுகாப்பாக இருக்கிறது. குறிப்பு கேட்காமல், ஆளுக்கொன்று எடுத்துச் சுவைக்கலாம். :)

வெண்;)காய சட்னி

தலைப்பைத் தட்டும் போது தோழமை ஒருவரை நினைத்துக் கொண்டதுதான் அந்த ஸ்மைலிக்குக் காரணம். ;)
எதற்கும் இருக்கட்டும் என்று... மீண்டும் ஒரு முறை  லிஃப்கோவைப் புரட்டிப் பார்த்து - வெங்காயம், வெண்காயம், onion மூன்றுமே ஒன்றுதான் என்று நிச்சயித்துக் கொண்டு தொடர்கிறேன். ;))

இது ஒரு பின்னூட்ட இடுகை. மகியின் சமையலறையிருந்து இமாவின் உலகிற்கு வந்திருக்கிறது இந்த சுலபமான, சுவை மிகுந்த வெங்காய சட்னி. இமா காரம் சேர்ப்பதில்லை என்பதால் மிளகாய்த்தூள் 1/2 தேக்கரண்டி மட்டும் சேர்த்தேன். வீட்டார் விருப்பத்திற்கிணங்க நேற்று மீண்டும் செய்தேன்.

இரண்டாவது பொன்குஞ்சு

 முன்கதைச் சுருக்கம்.... http://imaasworld.blogspot.co.nz/2012/11/blog-post_9.html

முன்கதையில் சொல்லியிருந்த பொன்குஞ்சுக்குத் தனிமை போக்கவென்று, மேலும் நான்கு குஞ்சுகள் வாங்கி வந்து, பையோடு குளத்து நீரில் வைத்து, நீர் வெப்பநிலையை மெது மெதுவே சமப்படுத்தி... வெளியே விட்டிருந்தேன்.

நேற்று பின்னேரம் சும்மா எட்டிப் பார்த்தால், சொந்தக் குழந்தை & இரவல் குழந்தைகளோடு பெரியவர்கள் இருவரும் ஒன்றாக மேலே வந்து பாசியை மேய்ந்து கொண்டிருந்தார்கள்.

பார்த்துக் கொண்டே இருக்க... ஒரு ஆச்சரியம்... கருப்பு நிறம் கலந்த இருவர் மேலே வந்தார்கள்.  :) உள்ளே இன்னும் எத்தனை பேர் ஒழிந்து இருக்கிறார்களோ தெரியாது. அப்போது படம் எடுக்க இயலவில்லை. இன்று ஒருவரை மெதுவே என் கையில் சிறைப் பிடித்தேன்.

அழகாக இருக்கிறாரல்லவா!

மறைவாக ஒரு மரப் பெட்டி

 என்ன எடுக்கிறார் க்றிஸ்!

 தோட்டவேலைக்கான கருவிகள்....

 

இரண்டாவது பகுதியில் மேலதிக தேவைக்கானவை.

 

மேலும் சிலது மூன்றாவது பிரிவில்.

நான்காவது பிரிவில்...

இரண்டு பிரிவுகளுக்கிடையே ஒரு மறைவிடம். மேலே கொழுகொம்புகள். ;)

 இவையெல்லாம் இருப்பது இந்த... பெட்டகம் ;) அலுமாரி, மரப்பெட்டி, ராக்கை பெயர் என்ன வேண்டுமானாலும் உங்கள் இஷ்டத்துக்கு வைத்துக் கொள்ளுங்கள். ;)) 

 மறுபுறம் இருந்து பார்த்தால் இப்படித் தெரியும்.

 அந்தப் பெட்டகம் அமைந்து இருப்பது வேலியோடு வேலியாக, மறைவாக இந்த இரண்டு குறுக்குச் சட்டங்களுக்கும் இடையில் உள்ள இடைவெளியின் மீதிப் பகுதியில் சில வருடங்கள் முன்பாக அடித்தார். திடீரென்று எப்போவாது நினைத்தாற்போல் பிடுங்கி வைப்பார். அதற்குள் உங்களோடு பகிர்ந்து வைக்கிறேன். ;)
வேலியின் நிறத்தை இப்போதான் கவனிக்கிறேன். கர்ர்... ;( நிறைய வேலை இருக்கிறது தோட்டத்தில்.
அதனால் இமா அடிக்கடி வலைப்பூவுக்கு வரமாட்டார்.... நிம்மதி என்று மட்டும் நினைக்க வேண்டாம். செய்யும் தொழிலெல்லாம் இங்கு டமாரமடிக்கவாவது வருவேன். ;)

வாழ்த்துகிறேன்

இன்று தீபாவளி கொண்டாடும் இமாவின் உலக நட்புக்கள் அனைவருக்கும்... அன்பு வாழ்த்துக்கள்.

பொன் குஞ்சு!

'காக்கைக்கும் தன் குஞ்சு பொன் குஞ்சு.' இது உண்மையான பொன்குஞ்சு பற்றிய கதை.

ஏழாம் எட்டாம் வகுப்பு படிக்கும் காலத்திலிருந்து வீட்டில் மீன்கள் வளர்த்திருக்கிறோம். சிறிதும் பெரிதுமாகப் பத்துப் பதினைந்து தொட்டிகள், விதம் விதமாக மீன்கள்... பார்வையற்ற 'லெப்பர்ட் மொலி' கூட தடவைக்கு தொண்ணூறு வீதம் பத்துக்கு மேற்பட்ட தடவை குஞ்சு பொரித்திருக்கிறது. தங்க மீன்கள் மட்டும் எத்தனை வாங்கி விட்டாலும் தாம் வளர்ந்து பெரிதாகுமே தவிர எண்ணிக்கையில் பெருகியது இல்லை.

சென்ற வருடம் தோட்டத்து மீன் தொட்டியை (Fish pond) சுத்தம் செய்கையில், விட்டிருந்த நான்கு தங்கமீன்களில் ஒன்றுதான் மீதமாக இருந்தது. இந்த வருட ஆரம்பத்தில் வீட்டின் உள்ளே இருந்த தொட்டியில் விட்டிருந்த நால்வரில் மிஞ்சி இருந்த இறுதித் தங்கமீனை, அவர் நோய்வாய்ப் பட்டிருந்த காரணத்தால் வெளித் தொட்டிக்கு மாற்றி விட்டோம். அதை மறந்தும் விட்டேன் நான்.

பெரியவர் வீடு மாறியதில் கொஞ்சம் கவனிப்புக் குறைந்திருந்தது; ஃபில்டர், நீரூற்று எல்லாம் வேலை செய்வதை நிறுத்தியிருந்தது. ஆனாலும் இயற்கை தன் வேலை எதையும் நிறுத்தவில்லை. ஐதரில்லாத் தாவரம் பெருகிக் கிடந்தது. பாசி படர்ந்திருந்ததால் மீன்களுக்குப் போதுமான தீவனம் இருந்தது. மீன் சற்றுக் குணமாகிவிட்டிருந்தது.

சில வாரங்கள் முன்பாக இமாவனத்தில் அநுமார் (வாயு பகவான் இவர்தானே!) அட்டகாசம் செய்திருந்தார். ;( சுத்தம் செய்யும் வேலையில் பெரியவர் உதவிக்கு வந்திருந்தார்.  கிளம்புமுன், "அட! மீன்கள் வாங்கி விட்டிருக்கிறீர்கள் போல இருக்கிறதே!" என்றார். "இல்லையே!"
"மூன்று மீன்கள் இருக்கின்றன."

நாங்கள் போய்ப் பார்க்க எதுவும் தெரியவில்லை. பெரிய மீனின் வாலைப் பார்த்திருப்பார் என்று நினைத்துக் கொண்டோம். இலையுதிர்காலம் உதிர்த்து விட்ட இலைகளை வலை போட்டு எடுத்து வீசிவிட்டு மீதி வேலையைப் பார்க்கப் போய்விட்டேன்.

பின்னேரம் தற்செயலாகப் பார்க்க...

உண்மையில் ஒரு தங்கக் குஞ்சு... அழ..கு. நியாமான பெரிதாக வளர்ந்திருந்தது. இத்தனை நாள் எங்கள் கண்ணில் எப்படிப் படாமலிருந்தார்!!

படம் எடுப்பது சிரமமாக இருந்தது. கொஞ்ச நேரம் அசையாமல் ஒரு இடத்தில் நிற்க மாட்டார்களாம்.

ஆலா! ஆலா! பூப் போடு!

இது ஆலா போடாத (ஆள் போட்ட) பூ. ;)

யாராவது திரும்பவும் 'இது செயற்கை நகமா இமா?' என்று கமண்ட்டினீங்க, "கர்ர்ர்ர்" கிடைக்கும். ;)

போட்டுப் பார்க்க விரும்பினால்.... போடும் முறை 'அங்கே' 

 

அறுசுவை உறுப்பினர்கள் கருத்துக்களை அங்கேயே பதிவிடலாம்.

நான் வரைந்த ஓவியமே!

ரூத் பற்றி முன்பு சொல்லி இருக்கிறேன் இல்லையா! இது அவர் மேற்பார்வையில் இமா வரைந்த ஓவியம் - Twin Oak Drive in Cornwall Park. (Images of the Park பக்கத்தில் நான்காவது படம், இது வேறு கோணத்திலிருந்து வரையப்பட்டிருக்கிறது.) ஓரளவு திருப்தியாக வந்திருக்கிறது.

இம்முறை ஓவியத்திற்கான கருத்தெரிவு என்னுடயது. சற்று அதிகமாகவே சக ஆசிரியர்கள் அனைவரது பொறுமையையும் சோதித்து விட்டதால் ஒவ்வொரு வகுப்பிலும் எனக்கு அர்ச்சனை செய்தபடியேதான் வரைந்தார்கள். ;)

உலர்வதற்காகக் காத்திருந்து இப்போதுதான் வீடு வந்து சேர்ந்திருக்கிறது. வீட்டிற்கு வந்த மூத்தவரும் நட்பும் பார்த்ததும், நான் சொல்லாமலே சரியாக இது எந்த இடம் என்பதைச் சொல்லி விட்டார்கள். இப்போது பூரண திருப்தி.

~~~~~~~~~~~~~~
பிண்ணிணைப்பு 08/11/2012 - This is an oil painting on canvas.

ஹ்!ம்... இந்தத் தொடர் ஆரம்பித்து ஒழுங்காக முடிக்காது விட்டிருக்கிறேன். ;( விடுமுறை வந்ததும் எப்படியும் சரிசெய்துவிட வேண்டும்.

தொலை பேசுகிறேன்

சின்ன வயதில்... (அறுபதுகளில்) (கர்ர்ர் என் 60  இல்லைய்ய்ய்... ) ஒரு அங்கிள் வீட்டில் போன் இருக்கும். அவர்கள் அதற்கு பூட்டுப் போட்டு வைத்திருப்பார்கள். அப்போ ஒன்றும் புரியாது. 'பூட்டாமல் விட்டால் திருட்டுப் போகுமோ!' என்று நினைத்திருக்கிறேன்.

பிறகு 1996ல் சற்று அதிகமாக தொலைபேசி இணைப்புகள் கொடுக்க ஆரம்பித்தார்கள். பல்வேறு காரணங்களால், தொலைபேசி வைத்திருந்தோர்க்கு இந்தப் பூட்டுப் போடும் தேவை கொஞ்சம் அத்தியாவசியம் என்றாகிற்று. அப்போது எண் சுழற்றும் தொலைபேசி காணாமற் போய் தட்டும் தட்டைத் தொலைபேசி வந்திருந்தது. இவற்றைப் பூட்டி வைப்பது சிரமம்.

திரு செபாவை யாரோ ஒரு நண்பர் இது தொடர்பாக அணுகினார். அப்போது சிந்தனையில் உதித்தது இந்தப் பூட்டி வைக்கக் கூடிய பெட்டி. வரும் அழைப்புகளுக்கு பதில் சொல்வதில் சிரமமிராது.

ஆரம்பத்தில் நெருங்கிய நண்பர்கள், உறவினர்க்கு மட்டும் செய்து கொடுக்க ஆரம்பித்தது தவிர்க்க இயலாது போக பின்னர் ஒரு வியாபாரமாகவே ஆகிற்று.

ஆசிரியத் தொழிலிலிருந்து ஓய்வு பெற்ற பின்னால் இதுவே அப்பாவின் முழு நேரத் தொழிலாகிற்று. யாழ்ப்பாணம், கொழும்பிலிருந்து கூட வந்து மொத்தமாக வாங்கிப் போனார்கள். ஒரு தடவை  முப்பது பெட்டிகள் ஒன்றாகச் செய்து கொடுத்தார்.

பெட்டிக்கான பகுதிகள் எல்லாம் பலகையில் வரைந்து வெட்டி வைத்திருப்பார் 'சட்டைக் கட்டிங்' போல. ஃபோமிகா வாங்கி பலகையில் ஒட்டி, காய விட்டு, வெட்டி.... ஓரங்களுக்கு தங்க நிற ப்ளாஸ்டிக் ரிபன் ஒட்டி... பூட்டு பொருத்தி.... இப்படி நிறைய வேலை இருக்கும். ரிபன்கள் இன்னமும் என்னிடம் மீதி இருக்கின்றன.

இந்த வேலையில் தூசுதான் கொஞ்சம் அதிகம். ;(

ம்... பிறகு... 2010ல் எங்கள் மாமியைப் பார்க்கப் போயிருந்தேன்.

அங்கு வயதாகிப் போனாலும் பயன்கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார் இந்தப் பெட்டியார். ஒரு ஞாபகத்திற்கு இருக்கட்டும் என்று அவர்கள் அனுமதியோடு படம் எடுத்துக் கொண்டேன். இப்போது படம் கண்ணில் பட்டதும்... பகிர்ந்து கொள்ள நினைத்தேன். (in other words... மாட்டினீங்க.)

வெளியே...

உள்ளே...